Saga o ludziach książki

Wyobraźnia ludzka nie zna granic. Zaczęło się od niewinnego wyznania kolegi na facebooku: "Don't read books. Books kill people". A moje równie niewinne stwierdzenie, o stworzeniu opowieści o walce książek, ambitnych i czytadeł, na słowa i sprzedaż, wywołało lawinę twórczych komentarzy ad vocem. Cytuję je, podając inicjały biorących w niej udział:

AS: Ja bym nie przeceniała wpływu książek na ludzkość. Przynajmniej w dzisiejszych czasach, skoro tylko 38% Polaków miało w ostatnim roku w ręku książkę... Ale opowieść, w której książki przejmują władzę nad światem, hmm. I walka między ambitną literaturą a czytadłami. Walka na słowa i sprzedaż :)

ZZ: Jeśli i na słowa i na sprzedaż to pewnie dość wyrównana, co? ;) Można by z tego sagę zrobić w takim wypadku. Pierwsza część: o zmierzchu Ptasiek i Bridget Jones boso ale w ostrogach grają w klasy ;D

JW: Druga część: Po stu latach samotności nad panem Lodowego Ogrodu przemknął cień wiatru :D

AR: przeminęły z wiatrem wichrowe wzgorza lubiewa.

(...)

JW: Przypomnimy to panu hurtowo, rzekli Jonathan Strange i pan Norrell do pana Cogito.

AR: Los utracony w archipelagu gułag

AS: No i się zaczęła: Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną w domu nad rozlewiskiem...

ZZ: "Całe zdanie nieboszczyka brzmiało: W szklanym kloszu widziałem nadejście małej apokalipsy". Powiedziała siedząca na dywanie dziewczynka w Czerwonym płaszczyku.

ZZ: "Tylko głód i jedwab" - dodał Lesio.

AS: W końcu wszyscy jesteśmy podejrzani i grozi nam paragraf 22!

JW: A Bóg wie, gdzie jest Ubik ;)

AS: Czeka na Godota :)

ZZ: Ale gdzie? Jak go ostatnio widziałam buszował w zbożu.

JW: Urządza piknik na skraju drogi i słucha, o czym szumią wierzby ;)

MK: Na sniadaniu u Tiffany'ego podano kwiat kalafiora i smazone zielone pomidory.

MK: Jak spotkalem sie z rybami? Mialem slepe szczescie - spiewaly w Ukajali.

JW: Gawędziarz snuł opowieści o kronopiach i famach, a Tomek wśród łowców głów przeżywał miłość w czasach zarazy.

ZZ: W domu obiecanym, nad Niemnem mieszkała Helena w stroju niedbałem.

JW: Wiele hałasu o nic! :D

AR: Biały śnieg i deszcz jesienny.

JW: Exeunt, followed by a bear.... Za dużo Szekspira :D

ZZ: Oskar i Pani Róża spotkali na wakacjach Mikołajka i inne chłopaki (gdy zwiedzając Wieżę Jaskółki zatrzymali się, by podziwiać portret Doriana Graya).

ZZ: Gdy Mistrz i Małgorzata przekroczyli granicę tajemniczego ogrodu spostrzegli, że w tym innym świecie wszystko było czerwone od krwi elfów...

AS: A na archipelagu Gułag,dumna i uprzedzona Ania z Zielonego Wzgórza rozpamiętywała swoje dzieje grzechu.

AS: Ups, archipelag gułag już był, to niech będzie, że na tajemniczej wyspie...